Alleen?!

Oké Newcastle was niet echt een succes. Ik kwam zaterdag in het begin van de avond aan. Ik dacht alleen verder te gaan reizen maar toevallig zat Lieke (meisje uit de groep van het begin) ook in dat hostel. Nog steeds niet alleen maar wel gezellig. Zaterdag avond waren we op tijd naar bed gegaan om de volgende dag lekker uitgerust Newcastle te gaan verkennen. Zo waren we op weg naar Bogey Hole (zwembad in de rotsen) en Susan Gilmore beach. De lucht zag er al niet veel belovend uit maar dat hield ons niet tegen. Vlak voordat we bij Bogey Hole aan kwamen zagen we hekken staan maar daarop Bogey Hole closed, DANGER. Dat was balen.. Met opgeheven hoofd gingen we verder lopen naar Susan Gilmore beach maar we werden tegen gehouden door een behoorlijke regenbui. Het ging zo te keer dat we uiteindelijk besloten om terug te gaan naar het hostel. Later op de dag probeerde we nog een keer naar buiten te gaan. Deze keer naar het centrum dat bestaat uit maar liefst twee winkelstraten. En ja hoor, het is zondag dus alles was gesloten. Maandag probeerde we het nog een keer maar ook op maandag was de helft nog dicht. Dan maar op naar de toren waar je over heel Newcastle uit kunt kijken. Eenmaal daar aangekomen (ja je raad het al) bleek de toren ook gesloten te zijn ivm het slechte weer. Na drie dagen regen te hebben gehad in Newcastle en op een kamer met alleen maar Aziaten te hebben gezeten besloot ik om verder te gaan naar Port Macquarie en dit maal echt alleen.

Na ongeveer 4 uur in de Greyhound bus te hebben gezeten met een gezellig Nederlands koppel voor me kwam ik aan in Port Macquarie. Daar stond een busje klaar die mij en nog wat andere naar het hostel bracht. Het hostel zag er zo gaaf uit. Alles was buiten behalve je slaapkamer, badkamer en keuken. De rest had alleen een dak. Overal hingen of stonden surfborden, palmbomen, hangmatten etc. Het gaf een heel relaxed gevoel totdat ik mijn kamer binnen kwam. Ik had een vier persoonskamer die bestond uit een oma tussen de 60 en 70 jaar die alleen maar scheten liet en uit een moeder van 54 die met haar dochter van 26 samen in een bed sliep. Oh god, waar ben ik beland.. Nu lach ik hard op, maar op dat moment was ik niet meer zo zeker meer van mijn zaakjes.

Na wat boodschappen te hebben gehaald ging ik maar op zoek naar nieuwe vrienden voor een paar dagen. Zo leerde ik May kennen, een gezellige Nederlandse meid. We besloten om de volgende dag samen een fiets te huren en Port Macquarie te gaan verkennen. We gingen langs de kust richting the lighthouse fietsen wat enkel 9 km was. Hierbij hadden we alleen wel de bergen onderschat. Wat dat betreft fiets ik liever in Nederland 9 km. Daarna waren we door gefietst naar het Koala Hospital. Hier worden koalas opgevangen die een verkeersongeval, bosbrand of wat anders mee hebben gemaakt. Een beetje treurig maar wel mooi om te zien. Op onze weg terug fietsen we door een Creek terug waar we meer dan 300 vleermuizen hadden gespot. Niet echt mijn favoriete plek maar wel cool om (1x) te zien!

Na 3 dagen wilde ik eigenlijk door naar een nieuwe plek maar helaas de Greyhound bus had geen plek meer voor mij en moest drie dagen wachten voordat er weer plek was. Ach dan maar drie dagen bij boeken want het is hier toch best leuk. Zo ben ik nog een ochtend gaan surfen. Om 05.45 lagen we op de planken in het water de zonsopgang te bekijken. Mm, een moment van geluk gierde door mijn lichaam. Daarna nog een paar keer op de plank mogen staan wat zoveel energie geeft! Surfen is zo cool! Toen ik terug kwam in het hostel dacht de oude vrouw daar iets anders over aangezien mijn wekker om 04.45 stond en zij niet meer kon slapen. Tja, dan moet je voor een individuele kamer gaan. Het mooiste is dat een andere vrouw van onze kamer de volgende dag ging surfen en dus de wekker weer zo vroeg ging (hahaha).

Ik vond het helemaal geen probleem om langer te blijven want Port Macquarie was echt heel relaxed. Eindelijk klaarde het weer weer een beetje op en ben ik aan het zwembad een nieuw plan gaan maken tot en met de 22ste want dan vlieg ik naar Nieuw Zeeland. Ik ben maar vast vooruit gaan boeken aangezien ik anders overal vast kom te zitten met die oh zo fijne Greyhound bus.

Zaterdag nacht heb ik 6,5 uur in de bus gezeten om mijn volgende dagen door te brengen in Byron Bay. Het staat bekend om surfen, uitgaan, hippies oftewel gewoon een chille plek. Gisteren ben ik samen met Susi (een duits meisje) gaan wandelen en zo kwamen we op het oosterlijkste stukje van Australië. Foto's kun je wederom vinden in het foto album. Even later kwam ik terug in het hostel en zag ik Jip (een meisje van de groepsreis) en we blijven hier toevallig even lang. Ik kreeg net een bericht van haar dat ook Hannah en Astrid in hetzelfde hostel als wij verblijven. Ook dat zijn meiden van groepsreis. Mensen die alleen op reis gaan zeggen altijd al: je bent niet alleen en dat is echt zo!

Nou, ik denk dat er weer een mooi stukje opstaat nu dus ik duik nog even de zee in. Liefs Debbie