Bali - Canggu

Na een heerlijk ontbijtje met een paar meiden bij Café Eden blijf ik nog even wachten. Jorrit, mijn massage buddy is er namelijk ook en we gaan gezellig naar het strand. Het is heet, de zon brandt als een malle en de golven zijn intens. We besluiten om even af te koelen en als twee mafkezen rennen we op het water af. Af en toe komt er een flinke golf langs met vreselijk veel kracht en dat hebben we geweten. We staan ongeveer tot de knie in het water te kletsen totdat een van die muren van golven op ons afkomt. Hij slaat ons beide omver en ik word tien meter over het lavazand mee naar voren geslingerd. Auw! Ik kom omhoog en zie dat Jorrit ongeveer twintig meter van me af is geslingerd. Oké dit is wel weer humor maar mijn handdoekje roept! Na flink wat geblazen te hebben besluiten we op het heetst van de dag maar terug te gaan naar het hostel. Jorrit zit ergens anders dus we meeten later wel weer! Ik lig lekker op bedje in een gezellige en vooral mooie vrouwenkamer in het Farm Hostel. Ik doe half en half mee met het gesprek in de kamer totdat de schuifdeur opengaat en er een nieuw meisje binnenkomt. Ik kijk haar aan, zij kijkt mij aan en ik denk.. Nicolien?! Het meisje kijkt me erg verward aan voor (wat zal het zijn) 30 seconden. Ik herhaal haar naam en het kwartje valt: “Debbie?! Nicolien! Debbie! Wauwwwww dit is te toevallig!”. Een meisje met wie ik 8 jaar geleden omging op de middelbare school komt hier even de kamer binnengelopen. Dit is echt bizar en zo leuk! De andere meiden in de kamer begrijpen er niets van totdat het ze duidelijk wordt. We kletsen wat bij en maken een leuk plan voor de avond. We maken ons klaar, eten wat en proberen mijn scooter om te ruilen. We willen een avondje gaan feesten in Seminyak maar mijn licht doet het niet. Bij het hostel kan ik wisselen met wat jongens die daar zitten. Deze scooter heeft maar 1 spiegel maar goed, alles mankeert hier toch wel wat. Met een leuk outfitje aan en een klein beetje make-up op (wat redelijk bijzonder is) beginnen we te rijden. We zijn ongeveer 10 minuten onderweg wanneer de scooter wat vreemd begint te wiebelen. “Doe jij dit Nico? Nee, jij? Nee?! Okeeeee.. Volgens mij hebben we een lekke band..”. Ik zet de scoot aan de kant en het is toch ongelooflijk.. We hebben een lekke band! Na een klein beetje mopperen beginnen we eigenlijk vrij snel te lachen. Hebben wij weer! Het is half 8 in de avond en we zijn ongeveer halverwege. Zo kunnen we natuurlijk niet doorrijden. We stappen op wat locals af die natuurlijk geen engels spreken en met handen en voeten maken we er een leuk toneelstukje van. Hij begrijpt het gelukkig en belt wat rondt. Hij probeert ons uit te leggen waar we naar toe moeten maar dit was niet zo duidelijk. We zijn maar aan het zoeken en zoeken maar zijn aanwijzingen komen niet in de buurt van de werkelijke omgeving. We rijden terug in de hoop dat hij er nog is maar helaas! Een man komt op ons afgelopen en je raadt het nooit! Hij komt ons halen en loopt met ons naar zijn werkplek om de band te maken. Wat een held, dankjewel! Met een grote lach rijden we verder. Wat een avontuur weer! Het is een erg gezellige avond met wat bekende uit Ubud en Florian is er ook weer. Na wat dansjes beginnen we aan de terugweg en gelukkig hebben de bandjes het gered!

Vandaag bestaat uit lekker chillen en genieten van het heerlijke eten wat Canggu te bieden heeft. Aan het eind van de middag ga ik samen met Jasmine weer richting Seminyak. We gaan naar Potato head wat een fantastische beach club is. Het is een enorm en modern complex paar meter gevestigd van het strand af. Net daarvoor heb je een infinity pool met een bar in het zwembad. Al snel staan we aan de bar in het zwembad met een drankje. De zon zakt langzaam over de zee en het is weer een plaatje. Op pad met Jasmine is eerlijk waar altijd een avontuur maar wel een leuke. Het begint donker te worden en het zwembad licht op. Jas gaat naar huis (het hostel) en ik ga naar Marieke haar hostel. Jorrit en Frank komen ook gezellig en met nog wat andere mensen uit het hostel vormen we een leuke groep. Deze avond belooft wat..

Een ding staat voorop: ik ben gesloopt! Ik neem plaats bij Café Eden en ga voor een rustig ontbijtje in mijn up. Ik rij terug naar het hostel, lever de scoot in en lig mijn tijd uit totdat ik moet uitchecken. Met mijn tas op mijn rug is het weer tijd voor een nieuwe plek. Samen met Marloes en Charlot, twee leuke Nederlandse meiden, rijden we met een taxi naar Uluwatu. We chillen wat in het hostel en Frank voegt zich gezellig toe. Chillen staat voorop samen met eten. We moeten namelijk een beetje uitgerust zijn voor een leuk feestje vanavond. Bali, feest feest feest.. Ik lieg niet, het is een groot feest! De leukste outfit uit mijn tas komt weer tevoorschijn en met een likje mascara op zijn we ready to go! We staan voor bij het hostel wanneer een auto stopt. Of het nou een local is of een taxi chauf, daar zijn we nog steeds niet over uit maar hij wilt ons afzetten op het feest. Prima! We komen aan bij een bar boven op een klif met prachtig uitzicht over de zee en de zonsondergang. Single Fin is een mooi en gezellig feestje. We dansen de avond weg en maken weer genoeg mee. Daar zal ik het voor nu bij houden!

Uluwatu staat bekend om het feest Single Fin, zijn mooie stranden en Pura Luhur wat een van de belangrijkste zee tempels van Bali is. Vandaag ga ik dus lekker strandjes hoppen met Frank. Strand nummer 1 gebruiken we om lekker bij te komen. De zee is weer ontzettend krachtig en met alle chinezen hier is er genoeg leedvermaak. Die chinezen maken echt overal duizenden foto’s en het is zo grappig om ze bezig te zien. Nadat we even lekker hebben gelegen gaan we nog wat lopen. Ofja, je kunt het gerust klimmen noemen. Het is maar een klein stukje van waar we hebben gelegen maar hier is helemaal niemand. We lopen langs een klif van pak hem beet 40 meter hoog op een strand van ongeveer 7 meter breed en daarnaast het water. Weglopen van de drukte voelt heerlijk! Onze ‘ontdekking’ blijft niet geheel onopgemerkt en al snel volgen wat chinezen ons en hebben zij een nieuwe plek om te shooten gevonden. We besluiten om door te gaan naar het volgende strandje. We rijden wat rond maar krijgen hem maar niet gevonden. We komen andere reizigers tegen die de hoop al op hebben gegeven. Wij gaan niet opgeven en na wat ommetjes te hebben gemaakt hebben wij hem wel gevonden. De aanhouder wint! We lopen flink wat treden naar benden, komen door een klein straatje met wat huizen tussen de kliffen en gaan verder met een andere trap over de rotsen naar beneden. We wanen ons tussen twee gigantische kliffen en ik voel mij ontzettend klein. Na een klein stukje lopen komen we aan bij een mini strandje. Ik ga het water in en kijk omhoog waar ik de bar zie waar we gisteren gefeest hebben. Het duurt niet meer lang voordat de zon onder is en we maken onze weg naar de Pura Luhur tempel. Hij is gevestigd in het zuidelijkste puntje van Bali op een rotsmuur van wel bijna 100 meter hoog. De sarong gaat om en we lopen wat rond over het complex. Deze locatie is prachtig! De tempel staat op het uiterste stukje van de klif. Je kan overal langs de rand van de rotsmuur lopen wat je een prachtig uitzicht biedt. De golven komen al van ver aan en slaan zich woest neer ver beneden ons. Er springen wat aapjes rondt en de zon zakt. Nadat we met vele andere hebben genoten van weer een prachtige zonsondergang besluiten we om terug te gaan naar het hostel. Het is mooi geweest voor vandaag.

Wat gaat de tijd toch snel zeg! Mijn tante is over paar dagen in Bangkok en daar ga ik mee meeten maar ik kom er nu achter dat ik hier niet meer lang heb. Wat ga ik doen? Ik ga niet haasten en besluit om terug naar Canggu te gaan en vanuit daar nog wel een uitstapje maak. Nicolien, Jorrit en Jasmine zijn er ook nog en Frank gaat ook gezellig mee. Eenmaal aangekomen besluiten Frank en ik om even een klein rondje te rijden. Iedereen rijdt zonder helm en voor een klein stukje kan dat ook makkelijk. We rijden op een hobbelig weggetje tussen de rijstvelden totdat we worden aangehouden. We gaan te hard om meteen tot stilstand te komen. Ik kijk achterom en het is politie! Shit! Een local komt voorbij gereden “DON’T STOP, JUST GO GO GO!”. Een het gas gaat vol open en als twee boefjes proberen we aan de politie te ontkomen. De adrenaline is duidelijk aanwezig twee minuten later zetten we snel de scooter bij het hostel binnen en rennen we als twee debielen naar boven. “Oh man.. Heeft hij ons gevolgd? Nee volgens mij niet! High five!” en we lachen het avontuur weg. Jeetje mina! Er zit een yoga studio vlakbij en ik besluit om een lesje te gaan volgen. Ik heb het nog nooit gedaan dus begin met een beginners les. Nicolien besluit de les erna te pakken dus we kletsen van te voren nog gezellig wat. Ik neem een matje, steuntje, handdoek en wat water. Eenmaal binnen zie ik meerdere onzekere blije gezichtjes. Volgens mij is dit de eerste keer voor iedereen hier. Onze Ali Baba begint al snel zingend met een ritme die we moeten volgen met onze ademhaling. Er staat een grote lach op mijn gezicht die ik toch maar snel onder controle moet zien te krijgen. Gelukkig duurt het niet lang en na flink wat oefeningen te hebben gedaan liggen we anderhalf uur later bijna met zijn alle te slapen. Dit wil ik wel vaker gaan doen!

De wekker gaat en vandaag gaat als het goed is een bijzondere dag worden. Ik loop naar beneden om nog even een ontbijtje te scoren maar de pick-up is er al. Jorrit komt paar minuten later ook aan en we stappen in bij deze gezellige local die ons naar de haven brengt. Ik kan het maar niet vaak genoeg zeggen maar het verkeer hier op Bali slaat echt nergens op. Het is een groot gekkenhuis! We komen bij de haven aan en hebben nog wat tijd over. We scoren een lekker ontbijtje en gaan daarna opzoek naar een leuke Balinese blouse. We hebben er allebei een aan en deze zijn echt super cool! Het afdingen lukt niet echt dus we besluiten om ze anders straks nog maar te kopen. We mogen aan boord op de fastboat die ons naar Nusa Lembongan gaat brengen. Dit is een eilandje naast Bali. Er ontploffen hier regelmatig wat boten dus we houden toch ons hart een beetje vast. De golven staan hoog en dat blijft niet geheel onopgemerkt. Daar komt weer een golf en de boot gaat “oeehhhh, aaaahhhh, oeehhhhh”. Met een grote lach op ons gezicht komen we na een half uurtje veilig aan op weer een ander paradijs. Jan Kokonut, een klein grappig ventje staat ons op te wachten. De sfeer zit er meteen goed in en met een open pick-up worden we naar een restaurantje wat verderop gebracht. Hier krijgen we wat informatie voor wat komen gaat. De flippers zijn gepakt en alle spullen zitten in de kluis. We lopen door een bamboe pad door de mangrove naar de boot. Na wat instructies varen we door de mangrove bossen en al snel komen we uit op de prachtige Balizee. Op de achtergrond zie je drie vulkanen het landschap opvullen. We varen naar het andere eiland Nusa Penida waar we paar keer op verschillende plekken gaan snorkelen. De kust bestaat uit hoge rotsen en heel af en toe een ontzettend mooi tropisch strand met misschien 1 a 2 hutjes erop. Jongens toch, je zou hier maar wonen.. We zijn halverwege het eiland en aangekomen bij Manta Point. Zoals de naam het al zegt zitten hier vaak mantelroggen en als we geluk hebben dan kunnen wij nu met ze gaan snorkelen. De kans dat we ze zien is nihil. Ze zien ze gemiddeld maar twee keer per maand dus laten we het hopen. De golven zijn gigantisch hoog en slaan hard tegen de hoge rotswanden aan. Oh my.. Moet ik er hier echt in? We staan met iedereen aan boord naar grote zwarte stippen te zoeken wat als het goed is manta’s kunnen zijn. “YESSSSS, I SEE ONE! Okay jump in everybody!”. Jorrit springt gelijk het water in terwijl ik nog een beetje angstig sta toe te kijken. Serieus? Ik vind het echt gigantisch spannend en die golven kalmeren me niet zo zeer.. Ik wil bij Jorrit blijven die al 15 meter verderop ligt dus ik spring er ook maar snel in! Hij roept dat er een zit en ik ga er snel op af maar ik heb hem gemist. We snorkelen van links naar rechts en binnen no time staan we oog in oog met deze prachtige sierlijke roggen. Met een spanwijdte van ongeveer 5 meter en een lengte van 3,5 voel ik me toch best wel klein. Ik lig in het water en uit het niets komt er weer een op me af die net voor mij wegdraait en weer doorzwemt. Wauw dit is zo cool! Samen met Jorrit probeer ik ze te volgen wat redelijk goed gelukt is. Eenmaal terug op de boot voel ik meerdere geluksprongetjes in mijn lichaam tekeer gaan. We hebben ze gewoon gezien!

We stoppen nog drie keer vaker om te snorkelen maar deze ervaring van zojuist overtref je niet snel. Het koraal is ook maar sipjes. Het is dood en er zijn weinig vissen. De natuur eromheen is prachtig maar ik denk terug aan Australië met haar geweldige riffen. De volgende plek leeft wat meer en er zijn mooie visjes te zien. Na een lekker stukje gevaren te hebben en wat onderdelen van de brug die paar dagen geleden is ingestort tegen te zijn gekomen zijn we weer terug op Nusa Lembongan. We krijgen een heerlijke lunch en daarna de mogelijkheid om te gaan kayaken door de mangrove bossen. Dit is weer een avontuur en vooral omdat er allemaal verschillende tunneltjes in de bossen zitten. Alles is goed gegaan en als twee Blanda Gorengs (verbrande Hollanders) zitten we weer terug op de fastboat naar Bali. Gelukkig is hij ook op de terugweg niet ontploft en we gaan snel op zoek naar de blousen van vanochtend. We krijgen ze niet op tijd gevonden en onze pick-up staat te wachten. Dat is jammer maar goed deze dag blijft fantastisch! Frank heeft mijn spullen meegenomen naar een prachtig guesthouse waar we nog twee dagen gaan blijven. In de avond komen we samen met wat mensen en gaan voor drankjes bij Old Men’s met een afzakkertje bij de Sandbar. Bali, je bent absoluut waar te gek!

Het begint langzaamaan licht te worden in de kamer en ik word wakker. Ik kijk om mij heen en zie Frank en Pien liggen met wat bloed en wonden. Ik schrik op en ook zij worden langzaam wakker. Auw.. Ze zijn met de scooter onderuit gegleden maar gelukkig is het niet al te ernstig. Vandaag ga ik shoppen met Frank en Jorrit. We rijden naar Kuta waar de grotere winkels zitten. Oh man, wat kijk ik hier naar uit! Ik heb al in geen maanden meer geshopt en de inhoud van mijn tas mag best wel omgeruild worden met wat nieuws. Eenmaal aangekomen in Kuta gaan de jongens hun gang en ik ga mijn gang. Twee uur later loop ik richting het strand met een pyama broekje en een hemdje. Serieus? Ik bel mijn zus en ze toont meteen begrip. Oh man wat voel ik me klote.. Ik doe al maanden lang met veelal dezelfde simpele kleding en dan probeer je een dag te winkelen en dan is er gewoon helemaal niets leuks! Al snel ben ik weer aan het lachen want waarover ben ik moeilijk aan het doen? Ja het is vervelend en je wilt er af en toe ook gewoon leuk uitzien met iets nieuws aan maar hallo.. Ik ben op Bali, ik sta hier op het strand te sippen en waarover?! Ik laat het los! We rijden terug richting Canggu en stoppen bij een local bar genaamd 707. Het is klein hutje met op de duin wat zitzakken en tafeltjes. We bestellen wat biertjes en gaan op in de locals. Deze plek is fantastisch en de zonsondergang over de zee doet iedereen goed. Hier zou ik wel willen wonen..

Mijn tas staat klaar voor vertrek maar voordat ik ga, ga ik eerst nog een ontbijtje doen met Jasmine bij Cafe Eden. We kletsen nog gezellig en wat ben ik haar dankbaar voor de mooie momenten die we beleefd hebben. “I’m gonna see you one day again mate!”. De taxi staat klaar en met de tas achterin neem ik afscheid van Frank en Pien. Nog veel reis plezier maatjes en wie weet tot ergens! De taxi chauffeur is er een om te lachen ook. Dag voor nu Bali, ik kom zeker te weten terug! Je bent fantastisch!