Bangkok - Chiang Mai Zipline

Dag Bali, Hallo Bangkok! Na een vlucht van 4 uur sta ik op het gigantische vliegveld van Bangkok. Gelukkig staan ze je hier niet als een stelletje hyena’s te ontvangen. Ik regel een simkaartje en bestel een uber (taxi) om naar het Prince Palace hotel te gaan. Het is maar een afstand van 25 km maar door het gigantische drukke verkeer van Bangkok doe ik er minimaal 2,5 uur over. Bizar toch? De koning is een week geleden overleden en de stad staat een beetje op zijn kop. Niet alleen de stad maar het hele land. Overal hangen enorme posters van hem aan de hoge gebouwen en zelfs aan de taxi waar ik in zit hangen zwarte lintjes om de spiegel. Het is hier een enorm gewaardeerde man die Thailand flink omhoog heeft gewerkt. Na eeuwig vast te hebben gestaan kom ik dan eindelijk aan bij het Prince Palace hotel waar mijn tante en haar man mij staan op te wachten. Het is een enorm hotel en het ziet er vanaf de buitenkant luxe uit. Ze kijken zoekend rond maar het is me toch gelukt om ze vanuit achter te verassen. We knuffelen en al snel zetten we mijn tassen op de kamer om vervolgens een hapje te gaan eten. We nemen plaats op wat krukjes op een hoek van een drukke straat. Met een biertje proosten we op de hereniging en een paar leuke dagen.

“Mmmm goedemorgen! Heb je lekker geslapen debson?” Het antwoord is niet moeilijk. Ik heb heerlijk geslapen in dit lekkere grote bed voor mij alleen. Dit hotel is behoorlijk luxe en deze kamer is zo chill met alles erop en eraan. Het is toch een lange tijd gelegen dat ik in zoiets heb geslapen. Een hostel of in de auto is namelijk wel een ander verhaal. Na een fijne douche op mijn knieën te hebben gehad omdat ik er anders niet onder paste is het tijd voor een ontbijtje. We zitten bij hun favoriete straattentje bij mama, dat is de bijnaam die ze haar hebben gegeven. We lopen na een lekker rijstontbijt naar het water waar je jezelf gemakkelijk en snel mee door de stad kunt vervoeren. Samen met ongeveer 50 locals staan we te wachten op een bootje. Het water is echt super smerig! De locals dragen allemaal een mondkapje en zijn zwart gekleed uit respect voor de koning. Er komt een bootje voorbij en laat een gigantische zwarte walm achter die over het water blijft hangen. Het volgende bootje stopt en we klimmen er met zijn allen in. Jeetje dit is vrij heftig moet ik zeggen. We varen langzaam over dit smerige water, in de zwarte smog met riooleindes aan onze zijde. Ik kijk mijn ogen uit en een paar haltes verder mogen we eruit. We zijn aangekomen bij een groot winkelcentrum waar ik een tweede poging ga wagen om wat nieuws in die tas te kunnen gooien. En het is gelukt! Met twee nieuwe kledingstukken ben ik helemaal gelukkig en neem ik samen met mijn tante plaats bij de schoonheidsspecialiste voor een gezichtsbehandeling. We lachen samen door de behandeling heen. Ze pakken het hier in ieder geval iets anders aan dan dat ze in Nederland doen. We hebben het weer overleefd en het is tijd voor een lunch. We nemen weer ergens plaats tussen de locals en bestellen wat lekkers. We zitten op wat plasticstoeltjes met wat andere aan een tafeltje. “Ik ga even naar het toilet, ben zo terug! Nou, succes Deb! Verwacht er niet te veel van!”. Met een verwachting van niks trek ik het deurtje open en is dit serieus? Een gat in de grond met een bak water en een emmertje daarnaast. Ik moet toch echt en nu springt de tip van een vriendin mij weer te binnen over de toiletten in Azië. Nou, dat hebben we ook weer meegemaakt zullen we dan maar zeggen haha!

We nemen de boot terug naar het hotel om even lekker te gaan rusten. Eerst nog even langs de 7/11 om wat tosti’s te scoren die overigens heerlijk zijn! De 7/11 is een supermarktje waar je wat simpele dingen kunt scoren. Verder heb je niet echt supermarkten hier maar allemaal markten waar je producten vers kunt kopen. Na lekker op bed te hebben gelegen maken we ons klaar om naar de Sky bar te gaan waar de Hangover is opgenomen. Deze keer gaan we met de tuktuk. Dit is in Azië een veelvoorkomend vervoersmiddel. De plaats waar de passagiers zitten is overdekt. tuktuks hebben drie wielen: twee wielen achter en één voor. Hierdoor zijn ze erg handig in het drukke stadsverkeer. In sommige plaatsen worden tuktuks helemaal versierd met lampjes, stickers, kleurrijke bekleding en af en toe muziek. We zitten met zijn drieën opgepropt en scheuren met onze chauf door de stad. We komen aan bij het hotel waar de Sky bar op de bovenste verdieping is gevestigd. Hans mag niet mee naar binnen omdat hij geen lange broek aanheeft dus ik ga snel even een kijkje nemen met mijn tante. We stappen de lift in en staan binnen no time op de 64e verdieping. We worden vriendelijk ontvangen en het ziet er super de luxe en prachtig uit van binnen. We lopen naar het terras buiten en kijken uit over een groot deel van deze reusachtige stad. Dit is een gave plek en ik snap zeker dat ze hier een film hebben opgenomen. Hans staat beneden en we laten maar niet te lang op ons wachten. Sky bar check ✓.We nemen weer plaats in de tuktuk en de volgende stop is de bekendste straat van Bangkok genaamd Khao San Road. Dit is een drukke toeristische trekpleister vooral onder de jongeren reizigers. Er zijn talloze barren waar je in de avond los kunt gaan en vele winkeltjes en restaurantjes. In deze omgeving zitten ook veel hostels wat het een populair gebied maakt. We hebben al even in de tuktuk gezeten en het is een drama op de weg. Het is zo druk en de uitlaatgassen slaan niet helemaal lekker aan op onze longen. Ik snap oprecht na een dag in Bangkok te zijn waarom ze hier allemaal mondkapjes dragen. Er is geen frisse lucht te bekennen! Misselijk dat we zijn lopen we over deze te gekke toeristische straat heen. Er staan verschillende kraampjes waar je gefrituurde insecten kunt proeven. Deze sla ik even over! Het is ontzettend rustig wat bijzonder is. De koning is net overleden en de straat is voor zijn doende bijna uitgestorven. De proppers laten je daarin tegen helaas niet met rust en ze zijn maar al te blij dat er iemand rondloopt. Al snel hebben we het gezien en besluiten om lekker terug te gaan naar het hotel. Blugh, ik weet nog niet zo goed wat ik van deze stad moet vinden..

De wekker gaat en al snel zitten we weer bij mama voor een lekker ontbijtje. De tuktuk chauf van gisteren komt ons weer oppikken vandaag maar wie was het ook alweer? Ze lijken hier zoveel op elkaar. Volgens mij is dat hem! We kletsen wat met hem maar zijn niet helemaal zeker aangezien hij ons niet herkend. Oh kijk dat is hem! Onze vriend komt op ons afgelopen en we lopend lachend naar zijn scheurkarretje. We zijn onderweg naar het kantoor van een fietstocht die we vandaag door de stad gaan doen. Het is niet echt een verassing meer dat het een Nederlandse eigenaar is. We luisteren naar zijn verhaal en al snel springen we op een fiets met onze local tourguide. Het is bijzonder rustig op de grote wegen van BK en dat zal allemaal met de koning te maken hebben. De eerste stop is bij een sierlijke kleurrijke tempel. Onze gids geeft veel informatie en laat het een en ander zien. Na ongeveer twintig minuutjes vervolgen we onze weg op de fiets. Het is echt bloedheet trouwens dus we zijn maar al te blij als we een keer een windje mogen vangen. We fietsen voorbij een treingraf en we wringen ons door kleine padjes die tussen wat arme huisjes staan. We komen aan bij de Talad Klongtoey wat de grootste dagelijkse verse markt is. De fiets gaat mee in de hand en we proberen de smalle paden te trotseren. Ik voel me groot! Er is niemand die boven mijn schouders uitkomt wat ook een attractie voor hun is. De markt is gigantisch en er is een groot aanbod van verse producten. Ik kijk opzij en zie een hokje met levende kippen. Daarbovenop staat een bak met dode kippen en weer daarboven hangen wat kaalgeplukte kippen met kop en al gebraden voor je klaar. Oké, dit vind ik vrij heftig en waarom? Dit is hoe het leven gaat en wij in Nederland zijn gewoon heel verwend dat het werk allemaal al gedaan is en we het als een pakketje uit de supermarkt kunnen halen. Dat kennen ze hier niet. Na de markt nemen we een zit in een parkje waar we een zoete Thaise lekkernij krijgen. Het parkje is klein maar fijn. Het heeft een mooi meer met prachtige gebouwen daarachter. Het is groen en het leeft hier. We hebben nog wat obstakels te gaan en moeten de fiets regelmatig tegen wat trappen omhoog duwen. De work out zit er weer op en we zijn aangekomen in Lumpini park. Dit is een mooi groot park in het midden van de stad. Veel mensen komen hier om te sporten of om even lekker te rusten. We hebben vandaag mooie delen van Bangkok gezien wat mijn beeld gelukkig toch nog wat veranderd. We bedanken hem voor de gezellige ochtend en onze vriend zit alweer klaar. We klimmen de tuktuk weer in en gaan terug naar het hotel.

Dilemma! Wat ga ik doen? Het noorden van Thailand of het zuiden? Of allebei?! Oh man ik weet het niet zo goed.. Doordat de koning dood is zijn veel feestjes afgelast en mag er volgens de geruchten een maand geen muziek worden gedraaid en een week niet gedronken worden. Ik ben hier niet zo zeer om te feesten maar als je het zuiden gaat doen hoort er op zijn minst een full moon party bij waarvan de laatste ook al was geannuleerd. Af en toe moet je gewoon een keuze maken zonder daar te lang over na te denken. Ik sta op het treinstation en neem afscheid van mijn tante. Dankjewel voor deze gezellige dagen lieverd! Met mijn tas neem ik een zit tussen de locals. Ik heb nog ongeveer 1,5 uur voordat de trein gaat dus laat ik hier nog maar een goede maaltijd nemen. Ik loop het eetgedeelte binnen en een blank meisje begroet mij. Ik begroet haar terug en ze vraagt ‘ben jij Nederlands? Jazeker! Gezellig!’. Ze heeft al gegeten maar komt mij gezelschap houden. Vivian is haar naam en we hebben dezelfde trein naar Chiang Mai. We kletsen gezellig wat over onze avonturen en voordat we het weten is het tijd om naar de trein te gaan. We hebben vaste plekken en ze zit wat wagons verderop. Dan zien we elkaar wel in Chiang Mai! En daar begint de trein rit van 14 uur die ons 800 kilometer verderop gaat brengen. De eerste paar uren zit ik samen met een local in een vierzit. Zijn Engels is goed dus we kletsen wat en hij geeft mij wat tips die altijd welkom zijn. De avond begint te vallen en er loopt wat personeel door de trein die van de vierzitter een stapelbed komt maken. Het is zo gebeurd en we wensen elkaar een fijne nacht/reis. Ik ga lekker liggen en een filmpje kijken. Ik lig onder bij het raam maar het is pikkedonker dus er valt toch niets meer te zien. De trein gaat alle kanten op en het geluid is ook niet te missen maar ik vind dit echt fantastisch! Ik maak mijn gordijntje open en volg het gangpad richting de toiletten. Alle gordijntjes zijn dicht en iedereen zal wel lekker aan het slapen zijn. Eenmaal bij de toilet aangekomen heb ik geen idee hoe ik dit moet gaan doen. We gaan van links naar rechts en raad eens.. De toilet is weer een gat! Het is me weer een avontuur en met een grote lach loop ik terug naar mijn bedje. Slaap lekker!

Oh ik heb lekker geslapen! Ik word wakker en het begint licht te worden buiten. De zon komt langzaam achter de bergen omhoog. Er is alleen groen te zien en ik voel een geluksprongetje van binnen. Na 800 kilometer in een trein te hebben gezeten/gelegen voor 14 uur ben ik weer een ervaring rijker en ik zou het echt iedereen aanraden! Ik baal er gewoon van dat ik eruit moet maar vooruit dan maar.. Ik sta buiten te wachten en daar is ze! We delen in enthousiasme onze reis en maken onze weg naar de taxi’s. We staan buiten om ons heen te kijken en het is hier al zoveel anders dan Bangkok. Er staan een aantal rode (het lijken wel) brandweerauto’s die als taxi figureren. Samen met nog zo’n 7 andere klimmen we achterin op weg naar ieders verblijfplaats. Ik word het eerst afgezet en heb met Vivian afgesproken om een rondje door het stadje te gaan maken. Eerst even rustig inchecken en kijken wat er allemaal te doen is in de omgeving. Een lieve oude vrouw zit achter de receptie en ze helpt met alles. Een jongen wordt iets eerder opgehaald voor een activiteit en hij biedt zijn onaangeraakte ontbijt aan mij aan. Komt dat even goed uit! Na wat activiteiten te hebben geboekt bij deze lieve vrouw is het tijd om even te chillen. De tijd gaat snel en zo loop ik alweer met Vief door het stadje heen. We komen voorbij wat marktjes, tempels, winkels en huizen. Ook de masseur blijft niet geheel onopgemerkt en na een mooie ronde zeg ik Vief gedag. ‘Uh.. I would like to have the Thai Massage please!’. Er wordt een stappeltje kleding in mijn handen gelegd en ik mag mij even omkleden. Wat is dit toch allemaal? Een paarse enorme broek en een roze/blauw/groenig XXL bloemetjes shirt. Ik lach er maar mee en neem plaats op het matras. Even lekker ontspannen Deb! Tja, dat dacht ik in ieder geval.. Voordat ik het weet lig ik in elkaar gevouwen en dat door deze kleine Thaise dame. Ze is maar aan het lachen en ik doe maar gezellig mee. Ik heb geen flauw idee wat ze allemaal zegt maar het is wel humor. Met af en toe een kreun en een zucht sta ik een uur later weer buiten. Kap Koem Ka! Jeetje, dit was me ook weer een ervaring. Eenmaal in bed sluit ik mijn gordijntje. Een gordijntje kan veel doen als je een kamer met 8 personen deelt. Een leuke film staat op en ik doezel langzaam in slaap.

De wekker gaat en ik ben op en top fit! Dat mag ook wel als je om 8 uur al in slaapt bent gevallen.  De lieve oude vrouw van het hostel zet ook een ontbijtje voor mij klaar voordat ik word opgepikt. Oh daar zijn ze al! Er zitten al wat andere in het busje en we moeten nog meerdere mensen ophalen. Na een aantal stops stapt ook Vief in. We kletsen wat met de mensen in de bus terwijl we steil omhoog de bergen in rijden. Het regent een beetje en we kriskrassen een heel eind omhoog. De een wordt ziek maar voordat het mis gaat komen we aan bij een hutje. De spullen gaan in een kluis en we worden al snel in wat beugels gehesen. Vandaag gaan we ziplinen door het mooie jungle gebied van Doi Saket. We klimmen weer achterin een truck en worden na paar minuten alweer gedropt. We lopen een  steil pad omhoog, volgen de instructies en dan mag het feest gaan beginnen. We worden een voor een vastgeklikt en als Tarzans en Jane’s slingeren we naar de andere kant hoog boven de grond. Oh dit is heerlijk! We beginnen met wat korte lijnen maar voordat we het weten komen we aan bij de langste zipline. We staan hoog in de bomen op een klein platform wanneer we weer een voor een worden vastgeklikt. De grappige gids telt af en met een sprong ga ik ervoor. Met een snelle vaart hang ik 60 meter boven de grond in de jungle. Om mij heen staan een paar hoge bomen en verder zie ik bergen. Onder mij is het alleen maar groen. Een ongerept stukje natuur waar ik blij van word. Na wat kriebels door mijn buik te hebben laten gaan ben ik 1 kilometer verderop aangekomen op het platform. Dit is te gek! Althans, als je geen hoogtevrees hebt! Een kortere lijn brengt ons op een boomhut waar we vanaf gaan abseilen. Zoals het bij mijn voorgangers is gegaan weet ik dat hij het touw ineens laat veren en dat je dus een kleine vrije val maakt. Ookal ben je erop voorbereid hoort een klein gilletje er alsnog bij! Na 26 ziplines hoog in de bomen, 3 abseils en nog wat andere gekke bruggen is het tijd om de helm weer in te leveren. Zo leveren we ook meteen onze rol als Jane weer in. We krijgen een heerlijke maaltijd van deze lieve mensen en maken daarna onze weg terug richting het stadje van Chiang Mai. Wat een fantastische dag was dit weer! Thank you, Kap Koem Ka! 

Ps. Wie lezen mijn reisverhalen nog? Laat even een reactie achter als je wilt! Ik ben erg benieuwd ;)