Bali - Ubud

13 oktober 2016 - Canggu, Indonesië

“Ik heb wel zin om naar een masseur te gaan morgen!” zeg ik terwijl we lekker een biertje doen. “Ik ga mee!” zegt iemand. “Oke leuk, morgen vroeg om 9 uur meeten? Ja leuk! Hoe heet je trouwens? Jorrit, jij? Debbie. Gezellig! Tot morgen.” Ik word wakker en Florian is al terug naar zijn stage. Het is 9 uur wanneer ik neer plof bij het zwembad. Oh daar is ie al! “Goedemorgen Jorrit, zin in de massage? Ik kan niet wachten!”. Samen lopen we naar de aanbevolen masseur van mijn kamergenootje. We komen aan bij Rembulan Spa en er staan wat mooie gebouwtjes. Het is een familie tempel waar ze in wonen (zoals de meeste hier trouwens) en een of meerdere kamers worden gebruikt als de massage kamers. We kiezen een massage uit en worden samen naar een kamer geleid. Bij de ingang krijgen we een handdoek en iets zwarts in plastic gerold. “Weet jij wat dit is Jorrit? Een onderbroek! Een onderbroek?” en we beginnen te lachen. “Ja, alles moet uit en die moet aan. Oke? Ik zal niet kijken! En ach zo zijn we allemaal geboren toch?!” komt erachteraan. Wat een grap! We kennen elkaar net 10 minuten en staan zo bij elkaar in de kamer. Ik maak het rolletje open en er komt een grote zwarte doorschijnende onderbroek uit. Het feest kan niet meer stuk! Al snel komen de vrouwen binnen voor een heerlijke olie massage. Wauw, ik kijk naar een bak met roosjes die onder mijn neus staat. Dit is geweldig! Zo chill en lekker.. Ik kan hier wel aan wennen. Met een slaperig hoofd zitten we na te praten over deze geweldige massage en met een grote lach daarbij. We hebben het ook weer mooi meegemaakt!

In de middag ga ik op pad met Jasmine en Marieke. Twee leuke, prettig gestoorde dames. Ik heb een scooter gehuurd maar ben nog niet zo zeker van mijn zaak. Ik heb ooit paar keer op een scooter gezeten maar niet in een verkeerschaos als deze. Marieke springt gezellig achterop en we gaan het avontuur aan. Het begin is even spannend. Iedereen haalt elkaar in, er wordt allemaal getoeterd waar ik overigens niet in achterblijf en regels zijn er niet. Binnen no time heb ik het te pakken en we vliegen als een toeterend raket naar de mooie rijstvelden vlakbij Ubud. Op een afstand van 10 kilometer ligt hier een van de mooiste rijstterrassen van het hele eiland genaamd Tegalalang. Wat een ontzettend mooi en groen plaatje is dit. We springen rond met onze voetjes in de blub van het terras. We lopen van hot naar her en genieten van het mooie uitzicht. Dit doen we even later ook op het terras wat uitkijkt over het rijstveld. Er is genoeg te doen in en rondom Ubud dus we gaan na het drankje door. We rijden een stukje verder en komen aan bij de watertempel genaamd Tirta Empul wat letterlijk vertaald “de tempel van het heilige water” is. De tempel wordt vooral veel bezocht door de lokale Balinese bevolking die zich reinigt in het heilige water, waar helende en magische krachten aan toegeschreven zijn. Ook toeristen mogen meedoen aan dit reinigingsritueel en zich onder laten dompelen in het geneeskrachtige water. Daar staan we dan met een sarong en een t-shirtje aan over onze bikini. We kijken eerst wat rond hoe je je zonde moet wassen. Dan horen we een gids praten en we voegen ons toe aan de uitleg. We gaan rustig het water in en moeten helemaal links beginnen bij het eerste waterstroompje. Eerst gooi je drie keer water in je gezicht, vervolgens nog eens drie keer en daarna drie slokjes. Dit doe je bij zo ongeveer 20 waterstroompjes waar het heilige water uitkomt. Het heilige water? We vonden het op het begin een beetje vreemd. Waarom is dit water heilig? Al snel werd het duidelijk. Mijn zonde zijn gewassen en ik ben nieuwsgierig naar de rest van de tempel. Eerst word ik geweigerd aangezien mijn kleding nat is. Fijn, even omkleden en nog een poging wagen. De andere meiden hebben geen droge kleding bij dus ik ga even alleen kijken. Ik sta op een prachtige locatie te kijken naar hoe het water vanuit de aarde zich omhoog borrelt. Het zand komt omhoog op de bodem wat eruit ziet als mooie bewegende zwarte zandkringen en op dit rustige water zie je de kringen van het werkende water daaronder. Het is een prachtig zicht en nu begrijp ik waarom dit het “heilige water” wordt genoemd. Ik geloof mijn ogen niet en mijn lichaam vult zich met enorm veel enthousiasme. Ik denk dat je dit mee gemaakt moet hebben om te begrijpen wat ik bedoel. Er lopen ontzettend veel gidsen rond en ik hoor ze allemaal verschillende talen spreken. Bali is super toeristisch, wat begrijpelijk is. Alles is ingespeeld op de toerist en zonder ons zouden ze op veel plekken heel wat minder hebben dan dat ze nu doen. Maar goed dat wij er zijn! J

Sinds ik op Bali ben heb ik nog geen moment “rust” gehad. Vandaag ga ik dan ook eens even lekker rustig aan doen. Na een lekker broodje van de bakker te hebben gegeten loop ik een klein rondje over de markt. Ze hebben leuke spulletjes maar al snel wordt het allemaal hetzelfde. Ik ga terug naar het hostel en hier vermaak ik me wel. Jasmine, mijn leuke Australische kamergenoot is jarig vandaag. Mariek en ik gaan wat regelen en in de avond worden we 1 voor 1 op een scooter naar een barretje gebracht. Dit is al komisch. De bar is helemaal leeg maar we vullen een hoekje met 10 man. Er wordt een raar nummer opgezet en ze komen aan met een taartje en wat kaarsjes. Super leuk! Ik luister goed naar de muziek en het lijkt wel een hardcore versie van happy birthday to you. Beetje vreemd maar we hebben gelachen zoals je kunt begrijpen!

Vandaag ga ik samen met Jasmine op pad. De scooter staat klaar en er zit wel een verschil in met de scooters van Nederland. Ze hebben hier namelijk allemaal rond de 125 cc. Dit vind ik alleen maar leuk en zo besluiten we om naar de Sekumpul watervallen te rijden. Het is een eindje verderop dus we laten niet lang op ons wachten. We rijden door vele dorpjes heen en zien hoe de mensen hier leven. Hier ziet het er nog best oké uit. Er lopen ontzettend veel zwerfhonden en katten rond. Ze lopen er maar zielig bij en aan hun vacht te zien zijn ze niet helemaal bespaard gebleven. We rijden door de bergen en zijn af en toe in de wolken. Dit is wat fris dus we trekken lekker ons jasje aan crossen lekker verder. We spotten wat aapjes, mooie uitzichten, vele rijstvelden en wat ceremonies. We zijn al een anderhalf uur op weg en zijn er nog niet. We besluiten om wat te gaan eten aangezien we weer op een plek staan waar je u tegen zegt. We lopen het restaurant boven op de berg naar binnen en nemen plaats bij het beste uitzicht. We kijken uit over een groot rijstveld die diep naar beneden doorgaat. Met een heerlijke zucht kijken we de kaart door. Er komt een goede bak fruit aan met een lekkere smoothie. We beseffen maar al te goed dat we het alles behalve slecht hebben.

We rijden door en vanaf nu zitten we echt midden in de bergen. We gaan alleen maar omhoog en omlaag in sierlijke bochten. Ik heb mezelf helemaal gevonden! Op de scooter door Azië rijden is waar ik van hou. Als twee blije kindjes rijden we door en nu zien we hoe mensen hier in hutjes leven. Dit is wel een ander verhaal. Je ziet de mensen zichzelf wassen in een stroompje water van een rivier. Ook hun kleding schrobben ze hier in schoon. Het eerste bordje met waterval staat aangegeven en al snel rijden we het enorme dunne pad af naar het begin van de track. “Ready? Never!” en we beginnen aan de afdaling. We zijn hoog maar horen het water al naar beneden vallen. Er gaan enorme steile wankelende trapjes naar beneden met alleen maar ongelijke treden. Af en toe wordt het afgewisseld met een zandpad. We komen beneden aan en kunnen twee kanten op. Links heb je 3 watervallen en rechts 2. We gaan eerst een kijkje nemen aan de linkerkant. We volgen het pad totdat hij ermee ophoudt. “Alright, so.. What are we gonna do now? I think we have to walk through the water..”. Als twee avonturiers lopen we door het water opzoek naar een volgend pad. Er liggen allemaal maar stenen en dus klimmen we onze weg verder. Je moet er iets voor over hebben zullen we dan maar zeggen. We komen aan bij drie reusachtige watervallen. Ik heb al veel watervallen gezien maar deze vind ik erg bijzonder. De natuur eromheen, de kracht die hij geeft en de hoogte van deze waterval zijn fantastisch. Mijn fantasie slaat op hol en het lijkt net of ik mezelf in de wereld van avatar waan. Een rotsblok zwevend in de lucht waar deze giga stroom zich af laat glijden. We klimmen even later verder naar de volgende twee en ook deze zijn spectaculair. We nemen plaats en genieten ontzettend van deze bijzondere plek voordat we weer aan de klim naar boven gaan beginnen. Na flink wat gepuf en geblaas staan we weer boven. We passeren een heel groot tropisch rijstveld met palmbomen die tussen twee grote bergen ligt. Schitterend! Wanneer we terug rijden begint het te regenen. We zijn op alles voorbereid en de poncho’s gaan aan. We crossen lekker tussen de rijstvelden door totdat ik de lucht in vlieg. WOWWWWWW, mijn scooter komt los van de grond en ik kom weer recht neer. Dit was super cool maar helemaal niet mijn bedoeling. Er zat een drempel ‘verstopt’ in de weg. Jasmine kan ook niet geloven wat ze zojuist zag. Met beide een open mond en een lach daarin verschuilt rijden we verder. Na twee uur zijn we terug en het is al donker in Ubud. We gaan lekker wat eten en sluiten de dag verder chill af. Ubud, je bent leuk!

Samen met 4 Nederlandse meiden deel ik een taxi naar Canggu. Deze plek blijkt je hart te veroveren dus ik ga eens even kijken of dit ook echt zo is. We komen wat later in de middag aan en ik meet weer met Jasmine. Ze heeft hier al een tijdje gezeten maar ze vind het zo chill dat ze hier weer is en eigenlijk wel wilt blijven. Ze neemt me mee naar het strand en ik snap het wel. Er staat een enorme beachclub die een lekker muziekje draait, de surfers pakken wat golven en de rest is aan zijn kleurtje aan het werken of gaat even voor een afkoelende duik. Het zand is erg donker wat afkomstig is van lavastenen. We kijken de zonsondergang, eten heerlijk en goedkoop en in de avond nemen we een kijkje bij Pretty Poison. Dit is een hele gave club met een skatebaan in het midden. De skaters gaan erin los en de rest zit er gezellig omheen met een drankje. Zoiets heb ik nog nooit gezien en het is echt super gaaf! Wij vermaken ons hier nog wel eventjes. :) 

Foto’s

1 Reactie

  1. Mama:
    13 december 2016
    Geweldig om te lezen meiske!!! Ik wil er ook wel naar toe!
    En uh Debbie, mocht je je ooit gaan vervelen dan kun je nog altijd boeken gaan schrijven!