Girls house, man things..

Wat is het toch fijn om weer een eigen plekje te hebben! Maar goed, even wakker worden nu en de verschillende lagen kleren gaan weer aan. We zijn er klaar voor om flink aan de arbeid te gaan en hoppa aan het einde van de dag staat er een nieuw record. ‘Kom is Deb’, roept Kim vanaf de tractor. Omdat we een nieuw record hebben mag jij rijden. Oh dit vind ik cool! Ik klim op Army de tractor en Kim speelt voor lerares. We gaan het vuil naar de vuilnishoop brengen. Zo, dan doe je dit, dat, dit, beetje dat erbij, ja kom maar! En daar gaan we dan met de tractor over het terrein. Ik vind het leuk!

De sterren staan weer te schitteren wanneer we onderweg naar het werk zijn. De zon komt op, kangoeroes springen in het rond en daar staat de schuur alweer. Het is koud maar door de bundels tillen heb je het zo warm dus laten we maar snel beginnen. Het gaat goed op mijn plek achter de lopende band en ik heb het helemaal door. Ik ben vrolijk en sta lekker mee te schreeuwen met alle rocknummers die ik ondertussen al 1000 keer voorbij heb horen komen. Totdat ik van mijn plek word afgehaald en aan het begin van de band word geplaatst. Waarom? Het gaat net zo lekker in het midden.. Ik heb promotie “kuch!!!” gekregen. Degene die normaal aan het begin staat is vaak humeurig en gaat nu naar het midden. Ik ben altijd wel vrolijk maar de rollen worden nu letterlijk omgedraaid. Wat een klote plek is dit zeg.. De band komt continu leeg voor je neus dus je moet wel snel zijn en de takken goed leggen. Al met al ging het wel en om mijn dag beter te maken mag ik weer op Army de tractor rijden. Jeej! De jongens zijn een paar dagen op een andere plek voor het werk dus Kim en ik hebben het rijk voor ons alleen. Wat zullen we eens gaan doen? Laten we een film kijken. Een collega heeft 500 films op een harddisk overgezet dus we zullen er vast wel een kunnen vinden. Tja, allemaal jongens films natuurlijk en we cheersen met een biertje. Dan zijn de jongens eens weg en zitten we zelf als twee jongens met een biertje een mannen film te kijken. KNOK KNOK!! Ik vraag me af of ik het gebonk zojuist goed gehoord heb. Al snel wordt het bevestigd door Kim die de film op pauze zet. We kijken elkaar aan en ja het is hier. Shit! Wie gaat er kijken? ‘Ja ik ga niet hoor’ zeg ik vastberaden. ‘Oh ik wil ook niet maar ik ga wel’ zegt Kim en daar gaat ze. Waar zijn de jongens als je ze nodig hebt.. De deur gaat open en daar staat Sam die zijn geluidsinstallatie op komt halen. Pfjieuw! Even de film een stukje verder kijken en dan kunnen we weer met een gerust hart gaan slapen.

Het gaat met ups and downs achter de lopende band en we staan elkaar ook echt aan te gapen waar we in hemelsnaam mee bezig zijn. Ach ik weet dat het voor het goede doel ‘Debbie wil door reizen’ is. Met die gedachte in mijn hoofd lukt het wel weer even!

Goedemorgen! Ik ben fit aangezien ik gisteren al om half 9 ben gaan slapen. Klaar voor een nieuwe dag. Ik loop naar buiten en het eerste wat ik zie is een vallende ster. Even snel een wens erachteraan en ja het is een goedemorgen. Het is niet alleen een goedemorgen maar ook een goede dag aangezien we weer een nieuw record hebben neergezet! Met record bedoel ik hoeveel hekken we hebben gemaakt. Mijn ritme begint er nu wel in te komen. Opstaan, werken, laatste zonneschijn op mijn bankje in de tuin meepikken, douche, badjas aan, ontbijt maken, koken, afwassen, kletsen, een film kijken of een spelletje en naar bed. Deze avond wordt het een film met Kim totdat er mensen in ons huis lopen. Jeeej de jongens zijn weer terug!

De jongens blijven een dagje thuis en Kim en ik gaan er weer voor. Na nogal wat gestuntel in de keuken lopen we richting de auto. Onze ogen zijn toch echt open maar veel zien we niet. Het is zo ontzettend mistig op de weg. ‘Mm dit is een smal weggetje’ zegt Kim. Ik denk even na en volgens mij komen we helemaal niet op een smalle weg als we naar het werk rijden. ‘Hé, dat hek daar heb ik nog nooit gezien’ zeg ik. Oké we weten het zeker we zijn verkeerd gereden. Het is vrijdag de 13e dus er moet wat gebeuren toch? Hoppa, na weer een nieuw record te hebben gezet nemen we de auto van de baas mee naar huis. Ik rijd en Kim wijst de weg en aangezien het een 4WD is kunnen we over de plantage met een andere weg terug rijden. Jeej na wat hobbels en mezelf verbaasd te hebben hoe groot de plantage wel niet is komen we op de gravel road. Na wat slip kunsten zijn we weer thuis en guess what? Het is weekend!!

Uitslapen is helaas geen succes deze ochtend. Volgens mij zit mijn ochtend ritme er ook wel in nu. Tja wat zullen we vandaag eens gaan doen. Ze hebben Risk hier en al snel zitten we aan tafel. Oké dat was ook niet echt een succes en niet veel later ga ik een rondje door het dorp lopen. Ik kijk naar de brede straten en de lagen huizen met veel ruimte daaromheen. Mijn god zeg.. Ik geloof niet dat een mens hier zijn hele leven kan wonen. Zo stil en verlaten dat het is.. Ik heb twee rijdende auto's voorbij zien komen en verder geen teken van leven. Het leven biedt zoveel verschillende mogelijkheden om het te leiden. Het is bizar maar ik vind het leuk om dit voor een tijdje mee te maken. Het is alweer tijd voor het avond eten en met mijn maatjes kom ik de avond door met wat dart spellen en de tafeltennistafel. Thank god hebben we die nog!

Al snel begin ik aan het weekend te wennen want deze keer is uitslapen wel gelukt. Wat lekker zeg en knok knok er staat weer iemand voor de deur. Deze keer is het onze baas die ons uitnodigt om mee naar de plantage te gaan om buggy te rijden. Ik heb geen idee wat ik ervan moet verwachten maar I'm in! We rijden over de plantage en ineens staan er wat tenten en auto's/buggy’s op een rij. Het voelt als een klein event en ik vind het meteen leuk. Henk, Jack en ik komen net aan wanneer Mike zijn eerste rondje heeft gehad. En? Ja lachen! Kim is de volgende en na een half uur is ze ook terug na een nieuw avontuur. Hoe was het? Nou hij verloor even de macht over het stuur en we vlogen met 100 door de bosjes heen. Verder wel leuk! Mm oké.. Nu is het mijn beurt! Ik ga zitten en Deb veel succes hé! Roept Kim erachteraan. Heb je al getekend? Waarvoor? Ja voor je leven!? Grappenmaker ben je ook maar er moest wel even getekend worden voor eigen risico. Prima en daar gaan we dan scheurend over de plantage die in het totaal 150 hectare telt met een buggy route van 14 kilometer die we volgen. Dat was een prima ritje maar het had wel wat ruiger gemogen. Ik ben op de jongens aan het wachten totdat zij ook weer terug zijn totdat ik een tweede ronde mee mag. Deze keer met een stoere gele Yamaha. Met de helm op, riemen vast en de handen op de steun rijden we naar de start lijn. ‘What do you want? Medium or fast?’ roept de bestuurder. ‘What is fast for you?’ roep ik erachteraan. ‘Fast, no problem!’ was zijn reactie. Jeetje wat gaan we hard. Volgens mij heeft hij alleen het woord fast gehoord maar ik vind het leuk en heb een half uur een grote lach op mijn gezicht en een lading zand over me heen die in iedere bocht wel werd bijgevuld. Wat een cool ding en wat trekken ze snel op! Binnen paar seconden scheur je er al met 100 vandoor. Zo, dat was leuk en de jongens zijn ook weer terug terwijl ik word uitgenodigd voor een derde ronde. Dit keer in een Polaris om aan het einde het verschil te zeggen. Nou, deze bestuurder doet het maar rustig aan en ik vind het nu wel mooi geweest. De Yamaha is mijn favoriet! In het foto album kun je er wat van terugvinden!