Een half jaar aan de andere kant van de wereld

Heb ik dit echt al allemaal gezien en meegemaakt? Gaat er door mijn hoofd terwijl ik mijn reisverhalen over Nieuw Zeeland terug aan het lezen ben. Wat een fantastische tijd heb ik daar gehad zeg! De bus van Stray, de mensen die ik daar heb leren kennen, de natuur, gezelligheid en alle coole excursies, wandelingen en activiteiten die ik daar gedaan heb.. Het lijkt net alsof ik een hele tijd gedroomd heb. Ik moet mezelf er meestal wel toe zetten om een reisverhaal te schrijven maar als ik het dan zo terug kan lezen dan is het ook alle tijd waard en weet ik dat die fijne lange droom werkelijkheid is geweest.

Op dit moment ben ik aan het mee doen in het echte Australische leven zoals Henk het laatst mooi heeft verwoord. Het is een hele ervaring en ook die mag ik in mijn zak steken. We rijden iedere dag over rode gravel wegen naar het werk waar we regelmatig kangoeroes spotten. Onze collega's zijn allemaal locals die bijna al je vragen kunnen beantwoorden over Australië en je dus meer te weten komt dan een gewone toerist. Het verlaten dorp waar we wonen, de kampvuurtjes, alle grote 4wd auto's en uren die hier rond rijden, de verre afstanden als je ergens naar toe wilt. Ja, ik ben echt in Australië.

De werkdagen maandag, dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag zitten er weer op! Zo gaat een blog schrijven wel snel haha! Het is vrijdag 15.30 en we hebben weekend. Yes, maar eerst gaan we even een biertje doen op het werk aangezien dit Henk zijn laatste werkdag is. Zijn avontuur in Australië is aan zijn einde gekomen. Na een biertje en gezellig wat gekletst te hebben rijden we naar huis en maken we ons klaar voor zijn afscheidsfeestje. Al snel stroomt het huis vol met collega's, vrienden en onbekende. Het is gezellig druk, de barbecue staat aan, het kampvuur is volop aan het branden en de muziek is niet te missen. Na wat drankjes, dansjes en optredens om het vuur is het alweer half 4 en daar laat ik het bij. Nog veel plezier Henk!

We zijn onderweg naar de stad en ik heb er dubbele gevoelens bij. Blij dat ik terug ga naar de bewoonde wereld en vanavond op stap kan maar ook een beetje verdrietig aangezien we Henk naar het vliegveld brengen. Na twee uur rijden zijn we er weer. Veel auto's bij elkaar, stoplichten en winkelcentra. We gaan het winkelcentrum van Midland in en meteen denk ik terug aan alle centrums waar ik paintball tickets heb geprobeerd te verkopen. Na een paar passen binnen zie ik Freddy een oud collega bij een paintball stand staan. Wat toevallig en hoe leuk dat ik hier gewoon bekende tegen kom. Ik voel me echt thuis in Perth! Na ongeveer 1,5 uur lopen we weer naar buiten en gaan we naar een vriendin van Kim die ons meeneemt naar een mooie begraafplaats waar tientallen kangoeroes rond huppen. Niet veel later is het moment daar. Na een dikke knuffel en 6 weken met Henk samen te hebben gewoond zwaai ik hem met Mike uit op het vliegveld. Ik ga je missen maatje! Mike en ik rijden door en hij zet het lied van Marco Borsato afscheid nemen bestaat niet op. We rijden terug en het voelt raar. Henk gaat thuis verlaten? Zo voelt het.. Gek hé? Maar we gaan door! Even klaarmaken, wat drankjes doen en de stad in. Wat oud collega's gaan ook mee en de nacht gaat veel te snel voorbij!

Jeej, vandaag ga ik samen met Jackson naar twee 4wd auto's kijken. De eerste is een grijze Toyota 4runner. We komen aan en wat is dat een coole bak zeg. Super groot, roofrack op het dak, grote bull bar voorop de auto en je kan achterin de auto een ruim bed maken. Ik loop een beetje om de auto heen en check wat dingen. Ik lach met mezelf. Sta ik nu gewoon te doen alsof ik hier verstand van heb? Ook komen er veel camping spullen bij bij deze auto en dat kan ik straks wel gebruiken. We gaan voor een test ritje en oeh hij rijdt lekker soepel en ik test nu wat dingen aan de binnenkant en weer lach ik in mezelf. Ik vind hem leuk maar wacht nog even op de andere auto. We staan te wachten op een witte Nissan Patrol wanneer we over de Toyota aan het praten zijn. Oh daar komt hij aan volgens mij.. Hij ziet er oud uit en wanneer de bestuurder een bocht maakt gaat heel de auto meteen schuin mee.. Oh nee dit is helemaal niks maar laten we nog wel even leuk doen. Ik loop weer een beetje naar de auto te kijken en vind veel roest. Hij maakt me wel vrolijk. Hij is echt oud en het stuur is zelfs van hout. Geen radio speler maar een cassettebandje die er in gaat en oh ja geen air conditioning.. Verder hebben ze wel echt top camping spullen erbij maar de auto zelf wordt hem gewoon echt niet en na het test rondje ben ik er 200% zeker van. Nee, vandaag ga ik nog even geen aankoop doen. Wat zullen we dan gaan doen? De middag is net begonnen en de zon schijnt. Het strand is 10 minuutjes rijden van waar we zijn dus de keuze is snel gemaakt. We zitten op een strand tegen wat grote zakken aan die een dam voorstelt. Mm wat is het mooi en met een trui en een vestje aan is het goed te doen. Ik doe mijn ogen even dicht en geniet. Langzaam gaan ze weer open en kom ik tot het besef dat ik zojuist in slaap ben gevallen. Dat voelde goed zeg. Slaapdronken lopen we terug naar de auto en even later pikken Mike en Kim mij op om terug naar huis te gaan.

Het weekend zit er alweer op. Of ja, een soort van. Het is maandag en weer een public holiday dus we zijn nog een dagje vrij. We kunnen hem allemaal goed gebruiken na dit weekend. Het is heerlijke chill dag geworden en we hebben onze nieuwe collega Roy vast ontmoet. Hij komt ook uit Nederland en gaat vanaf morgen mee aan de slag op de plantage. Net zoals iedere vrije dag voorbij vliegt doet ook deze dat.

Het is dinsdag en de spits is er weer af! We vliegen door naar woensdag en na het werk komt Roy bij ons in huis wonen. Voor we het weten is alweer donderdag en na het werk moeten we het huis goed schoonmaken voor de huis inspectie die morgen plaats vindt. Oh ik kan trouwens niet stoppen met denken aan die mooie grote Toyota.. Ik denk er al de hele week aan en zal de eigenaar van de auto nog eens even een berichtje sturen. Wat als ik hem dit weekend op kom halen? Ze hebben nog twee afspraken staan voor mensen die komen kijken dit weekend en een voor morgen. Althans, dat is wat ze zeggen. Ik wil hem echt en ik verzin een manier om in Perth te komen. Ik heb nu nog geen auto en ben dus afhankelijk wat ik een naar idee vind. Dat is trouwens al 7 weken zo.. Jarrad, de boer met zijn eigen vliegtuig, vliegt ieder weekend naar Perth om bij zijn gezin te zijn en ik zou zo mee kunnen had hij al eerder gezegd. Oh mijn god, dat zou perfect zijn en super cool natuurlijk!!

Het is vrijdag en ik kan niet stoppen om naar de klok te kijken. Is het al half vier, is het al half vier? Uiteindelijk is het dan half vier en het weekend kan beginnen. Ik ben helemaal hyper en zodra we thuis zijn spring ik snel onder de douche, eet wat, pak mijn spullen en stap in bij Roy. Hij brengt me naar Jarrad want joepie de poepie ik kan mee vliegen naar Perth! Het vliegtuig staat al klaar en daar komt Jarrad aangelopen. We stappen vrijwel meteen in en de riemen gaan vast, de laatste check wordt gedaan en de koptelefoons gaan op. ‘Can you hear me Debbie? Yes, loud and clear! Alright, ready for take off!’ De zon is net onder maar er zijn nog mooie kleuren zichtbaar. Het is best bewolkt en al vrij snel vliegen we er middenin. Je ziet helemaal niks?! Wat is dat gek zeg! Maar goed dat er luchtverkeersleiders en apps zijn en niet te vergeten alle schermpjes die van alles aangeven. Als normale passagier in een groot vliegtuig denk je daar niet aan. Althans, ik niet. Om het nu eens vanuit de ogen van een piloot te zien is ook weer een hele ervaring. We zijn de wolk door en vliegen er nu boven. Oh wat mooi zeg! De kleur van de zon is nog te zien op de achtergrond en de wolken zien eruit als zachte kussentjes en ik begin me heel klein te voelen alsof ik boven een inmens groot bed heen vlieg. Al weet ik dat een wolk niet zo zacht is dan hij eruit ziet aangezien ik met mijn tweede skydive een halve minuut door een koude wolk ben gegaan. Leuke herinnering! De lucht loopt over van oranje naar lichtblauw, blauw en uiteindelijk donkerblauw met sterren aan de hemel en de maan. Heel gaaf om over de wolken heen te gaan en de sterren om je heen te hebben. Na ongeveer een klein half uurtje dalen we door de wolken. De lichten van de stad beginnen zichtbaar te worden. Steeds helderder en helderder en tadaa daar is Perth. Wat een uitzicht heb je! Ik vertel het heel enthousiast maar het was ook super cool. In een vliegtuig heb je maar een klein raampje en doe je al je best om daar iets van te zien maar nu kan ik gewoon 360 graden om me heen kijken. Wat een mooie stad is het toch ook. Super bedankt Jarrad!

We zijn geland en rijden het vliegtuigje naar zijn parkeerplaats. We rijden over een parkeerterrein van vliegtuigen heen en ik zo zoveel verschillende modellen, soorten en maten. Ze moeten natuurlijk ook ergens blijven maar een parkeerplaats voor vliegtuigen? Het is toch geweldig? Jarrad brengt me naar de dichtstbijzijnde supermarkt en daar staat hij dan. Die grote dikke bak is zometeen van mij! We rijden naar Fremantle om de papieren in orde te maken en de deal is gesloten. De sleutels zijn in mijn handen nu en daar mag wel een klein drankje op gedaan worden. Ik kan nu gewoon over het strand, zand, rivieren en rotsen heen crossen. Hoe mega cool is dat? Ik ben helemaal klaar voor mijn trip langs de westkust en de outback alleen mijn bankrekening niet meer.. Ik kan het bijna niet geloven maar het is echt zo, Desert Warrior is all mine! Vandaag ben ik precies een half jaar in Australië en wat voor een dag is het geworden? Een dag om nooit meer te vergeten!

Ps, ik heb maar meteen over twee weken geschreven omdat ik continu een weekje achter liep. Nu zijn jullie weer helemaal bij! Word ik al een beetje gemist na een half jaartje? ;) Tot later!