Sabaidi Lao!

Mijn reisboekje, ik sla hem open en ben ergens halverwege. Hij staat nog vol avonturen en het is fijn om erover te schrijven. Het neemt me mee terug in de tijd en jeetje wat zou ik nog graag voor avonturier willen spelen..

Na het ontbijt stappen we met 10 man uit het hostel in het pick-up busje die ons naar Chiang Rai gaat brengen. Nee, we zijn niet langer gebleven wat vele wel doen. Al hadden we het erg leuk gevonden er is veel meer te zien en daar ga ik voor. We zitten in ons privé busje met de groep die we in het hostel hebben leren kennen. Het is een beetje een gekke groep maar we kunnen ons er wel even mee vermaken. We kris krassen de 762 bochten terug en stoppen dan even voor een biertje. De chauffeur weet wat hij moet doen om punten te scoren. We rijden door de bergen over de redelijk goede wegen. Na 7 uur zitten zijn we dan aangekomen in Chiang Rai. Het is al laat en er moet nog het een en ander geregeld worden. Morgen willen we met de slow boat naar Laos doorreizen. We zoeken het een en ander uit en binnen een uurtje is het geregeld. Het hostel waar we zitten is ontzettend fijn. Goede ruimtes, fijne kamers en perfecte badkamers. Die douches hier zijn de beste die ik in lange tijd heb gehad! Iedereen is moe en heeft honger dus heel gezellig is het niet. We gaan wat eten en daarna sluit ik de dag af met een heerlijke massage en een lange fijne warme douche. Slaap lekker!

De wekker gaat vroeg. Het is 6 uur wanneer we met zijn tienen voor bij het hostel staan te wachten op onze pick-up. Een half uur later komt een klein rammel busje aangereden waarvan we bijna denken dat het onmogelijk is om ons allemaal in mee te krijgen. Alle tassen gaan op het dak en binnen worden de stoeltjes uitgeklapt. We hobbelen 3,5 uur en staan nu op de grens van Laos. Even een visum regelen en we mogen door de poortjes waar een tuktuk op ons staat te wachten. Het is ongelooflijk maar ook hier gaan we met zijn tienen in met de tassen op het dak. Niet veel later komen we aan bij een huisje waar een lokale man met een goed gevoel voor humor ons informatie geeft voor de reis over de Mekong rivier. We worden afgezet in Ban Houayxay waar we de boot opstappen. Het is een typische boot die je in Azië verwacht. Oud, lang, kleurrijk en lawaaierig maar wel ontzettend cool! De tassen gaan achterin waar een grote motor zichtbaar klaar staat. Voorin de boot staan twee lange banken tegenover elkaar waar we gezellig met zijn tienen gaan zitten. Op het laatste moment stappen nog drie Nederlanders in en ze zitten gezellig mee voorin. De boot start, we zetten een muziekje op en de biertjes blijven niet lang  weg. Oh man het is fantastisch op de boot! We varen over de Mekong rivier die ontzettend bruin is maar het is prachtig. We varen tussen de bergen door en alles is oh zo groen. Het is zo dichtbegroeid en je kunt zien dat er vrijwel nooit mensen tussen door lopen. Alles hangt over elkaar heen. Het is echt een spectaculaire en rommelige groene wand. Af en toe is er een klein strandje waar wilde dieren op zoek zijn naar eten. Hutjes staan in de middle of nowhere. Er zijn er maar weinig van en de een staat ergens halverwege de berg en de ander vlakbij het water. Ook zijn er af en toe wat lokale mannen tussen al dit moois aan het vissen. Je begrijpt natuurlijk wel dat als je van de natuur houdt, fijne mensen om je heen hebt, een goed muziekje op de achtergrond aan hebt staan en af en toe kan zippen van een Aziatisch biertje dat dit natuurlijk een erg mooi moment is. Na 7 uur lang genoten te mogen hebben zijn we aangekomen in Pak Beng. Een klein dorpje aan de rivier die het moet doen van de reizigers die stoppen voor een nacht om hier uit te rusten. Het is een straat met wat restaurantjes, een bar en wat plekken waar je kunt overnachten. Ze willen natuurlijk allemaal wat verdienen en staan met een aantal te wachten totdat de boot is aangelegd zodat ze wat reizigers kunnen binnenhalen. Op de boot hadden we al een deal gemaakt en een auto staat ons op te wachten. We mogen achterin klimmen en staan op dit open truckje. Eenmaal bij de kamers aangekomen is het snel douche en door naar het restaurant waar we aan een giga tafel met vele gaan eten. Het is gezellig en willen de avond afsluiten bij de Happy Bar. Dit is alleen een erg vage bedoeling en met wat anderen besluiten we om nog even bij het verblijf te chillen. Ik heb zin in morgen! Nog een hele dag op de boot genieten van al het moois wat de Mekong te bieden heeft.

De wekker gaat weer redelijk op tijd en na een lekkere smoothie te hebben gescoord (waar we overigens het hele dorp voor af hebben gezocht) nemen we weer plaats op de boot. Dit keer een andere en iets minder gezellig ingericht. De stoelen die erop staan komen uit een auto wat een raar effect heeft op een boot. Het blijft allemaal prachtig en af en toe varen we voorbij wat andere dorpjes waar kinderen zo blij zijn om weer een boot vol reizigers te zien. Ze zwaaien, dansen en laten hun truckjes zien in het water. Mijn hart smelt! Na 9 uur lang op de boot te hebben gezeten zijn we aangekomen in Luang Prabang. Met een houten kontje gaat de tas weer achterop en wat ben ik blij dat ik dit gedaan heb. Laos, je begint goed! We zijn ondertussen met 13 personen en dit gaat never ever lukken in de tuktuks die hier staan. We splitsen op en spreken af bij een hostel in het stadje. Met zijn zessen staan we voor het afgesproken hostel maar de andere zijn nergens te bekennen. Mm wat vreemd.. We wachten nog even maar we komen met het besef dat ze gewoon met hun eigen groepje verder willen gaan wat prima is. Wij trekken dan ook ons eigen plan! Dit hostel wordt het in ieder geval niet. We zoeken naar een ander hostel maar ze zitten goed verstopt hier. We hebben er een gevonden maar de sfeer is niet alles. We zitten op twee verschillende kamers wat overigens niets uitmaakt. We zijn moe en moeten toch ergens blijven. Even chillen op de kamer dan maar. De andere kloppen op de deur ‘zullen we toch ergens anders heen gaan? Een stukje verderop zit er ook een!’ en zo gezegd zo gedaan. Twee lopen even naar een ander hostel om te vragen of hier nog plek is voor 6 personen en dat hebben ze. Ze komen terug met dit nieuws en we pakken de tassen weer achterop de rug. Pff, het is niet gigantisch ver maar het is wel behoorlijk zwaar na zo’n lange dag! We komen aan bij de receptie en nu heeft de man nog maar 4 plekjes over. Serieus?? Ze hebben het net gereserveerd en geven het toch af aan andere mensen. Ik heb geen zin in gezeik of een verdere zoektocht dus laat 4 hier en ga samen met Gemma op zoek naar een ander verblijf. Alles hier in de buurt is gigantisch duur en uiteindelijk helpt de botte man achter de receptie ons toch met een ander verblijf. Hij brengt ons een voor een achterop de scooter naar een ander hostel. Het is niet te geloven maar we hebben hier de laatste twee bedden. Jeetje, wat een avond is dit.. Zoiets heb ik nog niet eerder mee gemaakt maar goed we hebben in ieder geval een bed. Laos begint inderdaad goed haha! We zijn helemaal gebroken en lopen naar het eerste plekje waar ze eten verkopen. Het wordt een ini mini hutje met een klein arrangement waar we uit kunnen kiezen. Ik ga voor een yoghurtje en duik daarna lekker het bed in!

Dit hostel is best prima dus we gaan verlengen. Althans, dat was onze gedachte. We komen aan bij de receptie en het hele hostel is vol geboekt. Meerdere mensen moeten eruit waaronder wij er ook twee van zijn. Wat een drama hier in Luang Prabang! We nemen even contact op met de andere 4 en besluiten om met zijn alle naar een ander hostel te gaan. Daar is nog een kamer vrij waar we allemaal in terecht kunnen. Het is alleen wel weer een stukje lopen maar we kijken een andere reiziger lief aan en hij brengt ons wel even. Fijn dit! J Hij heeft een schakelmotor maar weet nog niet precies hoe hij daarmee over weg moet gaan. Het is wel grappig en ik ben hem dankbaar! We zijn weer herenigd en gaan op zoek naar een plek waar we scooters kunnen huren. We hebben er een gevonden en gaan voor 3 leuke scooters. Even wat tekenen, de sleutel erin en TADUUU TADUUU TADUUU! Hij loeit als een malle! De volgende doet de sleutel erin en hetzelfde gebeurd. De derde laat niet lang op zich wachten en doet ook gezellig mee aan deze herrie parade. Het is een alarm en we weten echt niet hoe we deze af moeten zetten. Na flink gelachen te hebben en wat gehoorbeschadiging op te hebben gelopen gaan we dan eindelijk scooteren. We rijden het stadje uit en gaan kris kros door de bergen heen. Heerlijk om weer op de scooter te mogen rijden in het zonnetje. Ik geniet hier zoveel van! We komen aan bij de parkeerplaats van de Kuang Si waterval. We lopen door een bosachtig gebied en zien wat beren die opgevangen zijn. Lief, maar toch ook weer zielig dat ze zo in een hok zitten. We lopen verder en komen aan de eerste waterval die redelijk breed is. De plas waar het water in valt is azuur blauw. We gaan een voor een het water in en het is ijskoud! We klimmen en zwemmen wat en vervolgen onze weg. We komen nog een paar van zulke watervallen tegen en plassen maar dan.. Een GI-GA waterval dropt naar beneden. Hij is reusachtig en ontzettend krachtig. Ik dacht dat de Sekumpul Falls niet zo snel overtroffen kon worden maar het is gebeurd. Hij is prachtig! Kijk maar eens in mijn foto album dan zie je het zelf! We horen dat je nog verder naar boven kunt en nu we er toch zijn gaan wij ook even kijken. Een pad lijdt ons naar boven maar het is er niet zomaar een. Hij gaat steil de lucht in en zonder de bomen en de takken vast te houden zouden we niet boven zijn gekomen. Ik kijk nu al uit de naar de weg terug! Eenmaal boven aangekomen staan we hoog met een uitzicht van paar bergen. Er staat een schommel en we vermaken ons prima hier. De honger sluipt erin dus we besluiten om terug te gaan. Er is een andere weg terug waarvan we niet weten hoe die gaat maar hij kan niet snel erger zijn dan de andere. Het is een pad die ons naar een stenen trap brengt waar de waterval een beetje overheen gaat. Hij krijgen ze het voor elkaar! Wat een plaatje is dit zeg! We eten wat, zingen op de scooter terug, eten van het heerlijke streetfood (eerste keer met stokjes) en gaan door naar Utopia. Dit is de enige bar voor een drankje en wat later op de avond een dansje.

Mmm lekker even een ochtendje uitslapen! Dat mag natuurlijk ook een keertje. We gaan met de meiden een rondje door het centrum lopen. Even lekker de toerist uithangen! Na een paar straten zijn we het al zat. Het is warm, we zijn een beetje lui en besluiten om weer naar Utopia te gaan om daar te gaan chillen. We nemen plaats op de relaxte bedjes die uitkijken over de rivier, een deel van het stadje en wat bergen. We kletsen gezellig als meiden onder elkaar. Ik heb het echt super naar mijn zin en hoop dat dit nog lang zo mag doorgaan. In de avond gaan we met zijn alle een hapje eten en niet veel later zijn we weer te vinden bij Utopia.. J

Luang Prabang, een slechte start wat betreft een verblijfplekje. We hebben ons lesje hier wel van geleerd en gaan vanaf nu maar vooruit boeken. Dit is wel handig als je met meerdere bent. Het is tijd om door te gaan en om 08.30 stappen we het busje in om naar Vang Vieng te gaan. Het is een mooie bustocht van 5 uur die over bijna alleen maar slechte wegen gaat. Ergens hoog in de bergen zijn ze aan een weg aan het werk waar wij overheen moeten. De weg is smal en bestaat uit lossen stenen. Er is geen vangrail en we rijden dichtbij de rand. Oh jeetje de afgrond is in zicht! Er gaan verschillende geluiden door de bus heen maar we komen er heel huids vanaf. Azië, je bent me er eentje! Na paar uur gezellig in de bus van alle mooie uitzichten te hebben genoten zijn we aangekomen in Vang Vieng. Dit plekje stond vroeger bekend als een gekke feestplaats. Drank, drugs en westers eten is overal aanwezig. Je kunt het opzoeken of vermijden. Tuben, dat kun je doen op de rivier en dat is een reden waarom veel reizigers hier een stop maken. Je gaat met een band over de rivier en lokale mannen aan de zijkant gooien een touw naar je uit. Deze grijp je vast en zo halen ze je naar binnen waar je vervolgens uitkomt bij een bar om wat drankjes te bestellen. Voorheen waren er talloze baren maar deze is terug gebracht tot een beperkt aantal. Er zijn te veel doden gevallen en dat is de reden waarom ze dit gedaan hebben. We zijn ingecheckt in het hostel en even later checkt de groep van Pai en de slow-boat ook in. Wat een toeval weer! Na de lunch met een overweldigend uitzicht gaan we een rondje door het stadje lopen. De achtergrond van deze plek is echt bizar mooi wat het al snel een bijzondere plek maakt. Lao Massage, je kan ze overal vinden. Ik had in gedachte om van ieder land een traditionele massage te nemen maar na wat informatie zie ik hier toch maar vanaf.. Het gaat een beetje zoals de Thaise maar dan nog iets harder. Uh nee bedankt! Je hebt hier verschillende plekken waar je happy pizza’s of happy shakes kunt bestellen. Deze laten we aan ons voorbij gaan maar horen graag de verhalen van de anderen aan haha. We gaan een hapje eten en dan is het tijd voor de jungle party. Klinkt gaaf toch? Een feestje in de jungle. Het is een beetje chaotisch en Erwin houdt een lokale man aan. Hij heeft het goed geregeld want hij wil ons er wel even naar toe brengen. We komen aan en er is een gigantisch feest gaande. Oké, dit is gaaf! Het is niet in de jungle maar het ziet er groots uit. De man rijdt een stukje verder en stopt op een andere plek. ‘There you go!’ zegt hij, we zijn er volgens mij al voorbij gereden maar hij weet zeker dat het hier is. We laten onze kaartjes zien en hij heeft gelijk. We gaan naar binnen en het is in een open bar waar wel geteld al 6 mensen binnen zijn. Jeej, kleine domper nadat we zo’n groot feest voorbij zijn gereden maar ach het wordt vast wel leuk. Even later stroomt het binnen en de techno deuntjes dreunen tot in de late uurtjes.

In de omgeving van Vang Vieng zijn vele grotten te vinden. Het is dus weer tijd om een scootertje te huren. We rijden wat rond totdat Niek ineens van zijn scooter springt. De scooter schuift weg en het is al snel duidelijk waarom hij dat deed. Wat wilde koeien wilden ineens oversteken. Handig! We volgen Marijn die al eens in de grot is geweest. Hij speelt voor grappige gids en we lopen over het groene veld en wat bruggetjes voordat we bij de ingang aankomen. De zaklampen gaan aan en we klimmen onze weg naar binnen. Een grot blijft cool en we gaan steeds verder de duisternis in. We klimmen over stenen, gemaakte trappetjes en door de modder heen. Het is hier binnen echt een doolhof met verschillende kanten die je op kunt gaan. Na een tijdje is het mooi geweest en vinden we onze weg naar buiten. The Blue Lagoon wordt onze volgende stop. Een heel toeristisch plekje waar je in het water kunt zwemmen en van een boom af kunt slingeren en springen. Het is super druk en we gaan eerst wat eten. Gelukkig is het niet zo druk bij het tentje maar alsnog hebben we 50 minuten op ons drinken moeten wachten en 1,5 uur op het eten. Hier is niks aan gelogen! We zijn eigenlijk al klaar met deze plek. Het is te druk en het lange wachten heeft er ook niet goed op gedaan. We zijn allemaal in een melige bui en gaan weer verder op de scooter. We maken een ronde door een dorpje heen. Het is hier rustig en het ziet er niet uit dat hier veel toeristen komen. De weg is onverhard en hobbelig met vele gaten erin. Het is erg primitief, koeien en kippen lopen overal en lieve kinderen staan vrolijk te zwaaien. Er hangt een fijne sfeer. De ronde brengt ons op mooie plekken maar het begint af te koelen en langzaam donker te worden. We hebben geen idee hoelang we nog moeten dus we blijven doorgaan. In de schemering komen we terug in het stadje waar we na een douche uit eten gaan en de avond afsluiten in de Sakura bar. Trekt Laos jou al na het lezen van dit verhaal?